Nese
penedo que hai no medio do río, un pouco máis abaixo da primeira ponte,
estaba un día unha moura peiteando unha rapaza cun peite de ouro.
Pasaron por alí uns segadores e a moura preguntoulles qué camiño
levaban. Como os segadores lle dixeran que ían para Castela, a moura
díxolles:
— Pois eu teño alá uns parentes e agradecereivos qeu lles levedes este regalo.
v Así o fixeron os segadores e, cando o entregaron, o que o colleu, tan pronto lle botou a man, estoupou e quedou esnaquizado.
Cando volveron
para Galicia, a familia do que morreu delles ós segadores unha faixa de
seda para un meniño co encargo de que lla entregase á moura de Arnoia
para que esta lla puxese ó seu fillo, e ós que a traían regaláronlles
unha madeixa de seda moi pequeniña, dicíndolles que aquela madeixa non
se acababa nunca, e que lle encargasen moito á súa muller que, cando
tecesen teas, ninguén as vira, porque senón acabábase no mesmo momento.
Chegaron a Arnoia os segadores e entregáronlle a faixa á moura. Esta
colleuna e púxolla a unha cerdeira que estaba chea de cereixas e, naque
mesmo momento, a cerdeira estoupou.
O segador que traía a madeixa entregoulla á súa muller, encargándolle moito que ninguén a vise tecer. A muller púxose a facer varas e máis varas de tea e a madeixa nunca se acababa; mais un día, estando na cociña tecendo, entrou unha veciña, viuna e, de repente, acabouse a madeixa.
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Está permitida la reproducción total o parcial de los trabajos y fotos de este blog.
Te agradecemos nos sugieras de sitios para trabajos nuevos.
Mis correos:
Apd. de Correos: 83 - 36900 - Marin - Pontevedra
xoanarcodavella@gmail.com
Telf - WhatsAp.: 600590901