No xardín hai tres farois.
Alumean durante a noite hasta que o amañecer chega.
Na escuridade brillan con intensidade e, mentres os vagalumes debuxan puntiños sobre a herba, un grupo de avelaíñas fan as súas danzas o seu redor.
Sómente bailan así durante a noite nos días que vai calor.
Unha delas, moi noviña, andaba despistada, tanto que case se torra ao tropezar co vidro quente.
Pasou que mentres duraba o luscoefusco, veu, sobre unas flores, unha bolboreta moi diferente a ela.
¡Tiña e o seu finísimo po tinguido de cores! , iso facíala moi elegante.
As súas compañeiras, e mais ela, eran ben escuras.
Ignoraba que as trazas non poden elixir, nin elas ni ninguén.
Eche o que hai.
Para ser bolboreta de cores hai que nacer xa tinguida.
Na escola no se aprenden esas cousas.
Mi.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Está permitida la reproducción total o parcial de los trabajos y fotos de este blog.
Te agradecemos nos sugieras de sitios para trabajos nuevos.
Mis correos:
Apd. de Correos: 83 - 36900 - Marin - Pontevedra
xoanarcodavella@gmail.com
Telf - WhatsAp.: 600590901