OS XACIOS - LENDA

OS XACIOS
LENDA

     Os xacios son seres mitolóxicos coa metade inferior dun peixe e a metade superior humana, masculina ou, sobre todo, feminina. Encántalles a auga e habitan nas pozas dos ríos.

Xacios e o Castro de Marce

    Respecto ao Castro de Marce, ou castelo de Chouzán, é moi vulgar entre os moradores daqueles contornos a seguinte lenda: existe no río Miño, unha raza de seres chamados xacios, que teñen a súa gorida nos profundos pozos de devandito río. Estes seres acuáticos presentan a forma humana; así é que o mesmo viven no interior do referido castro que nas augas do Miño. E, pescando ás beiras de devandito río, un veciño do lugar de Marce viu unha xacia, bela e hermosísima, a cal manifestou ao pescador que, se a bautizaba quedaría desencantada e casaría con el. Bautizouna o pescador e realizouse o matrimonio. 

     Os fillos que naceron deste matrimonio eran moi aficcionados a bañarse no Miño, regatos e cantos tanques de auga existen no citado lugar e, habéndolles reprendido o pai en certa ocasión pola súa excesiva tendencia ao baño, díxolles: marchádevos de aquí fillos dunha xacia! E, emprendendo nova greña co seu consorte, en casa, aborrecida a xacia do seu marido, abandonou a este e volveu ao encanto; pero os seus connaturais descuartizárona nas profundidades do río, pois indo o seu marido en busca da súa compañeira, aos poucos instantes, observou que, nas abas do Castro de Castro de Marce, flotaban sobre as augas as entrañas da que fose a súa muller. Así foi morta polos demais xacios, por haberse feito cristiá, bautizándose.

As Xacias de Marce 

      Unha rapaza de Marce estaba de criada na Míllara. E de estar de criada na Míllara, mandábana moitas veces coas ovellas de cara o Castelo, Alí había unha figueira que daba unhas brevas moi negras, moi negras. E xunto á figueira, pero no río, un pozo moi fondo. Ela viu saír do río un fenómeno, un mostro, un bicho, unha cousa rara, que parecía metade peixe e metade persoa, e que se sacudiu e emprezou a subir polo souto arriba. Ela levou un medo que non digas, e escondeuse ata que pasou aquilo, e marchou para a casa. E foi tal o susto que seica non quixo volver máis coas ovellas para aquel sitio.

 

XOAN ARCO DA VELLA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA